02/03/2013

Sevgilim günlük,

Bu sana ilk yazışım. İsterim ki birbirimizi tanıyalım. Ben senin bildiğin, aşina olduğun gibi değilim, öncelikle bunu bil. Bir projeyim ben. İsmim Dolukule'den Öğreniyoruz. "Ne alaka şimdi, Dolukule de ne?" deme hemen. Zamanla öğreneceksin hepsini. Annem-babam-eşim-dostum kim diye merak edecek olursan da "buraya" tıklaman yeterli.

Yaklaşık iki ay boyunca İstanbul/Karagümrük dolaylarında Hattat Rakım İlköğretim Okulu ve Sulukule Gönüllüleri Derneği arasında mekik dokuyacağım. Sayıları yirmiye ulaşan ayrımcılık ve kentsel dönüşüm mağduru çocuklar ile etkileşim halinde olacağım. Çocuklarla birlikte yeni şeyler öğrenirken, hak temelli tartışma-deneyim alanlarında koşturacağım. O etkinlik senin, bu atölye benim gezeceğim. İfade yetileri üzerinde duracak, güzel işler çıkaracağım. Okuma-yazma bilmeyen çocuklarla birlikte çalışıp, okuyabiliyor-yazabiliyor olmanın heyecanını yaşayacağım. Ayrımcılık üzerine konuşup, farkındalığımı artıracağım. Yapacağım da yapacağım :)

Bunları zamanı geldikçe konuşuruz yine. Şu ara kulaklarım nasıl çınlıyor anlatamam sana. Öğrendim ki Semra, Yusuf ve Ecem diye birileri durmadan benim hakkımda konuşup benim adıma kararlar alıyorlarmış. Henüz tanışmadık, 10 Mart için sözleştik ama. Bir bakalım, neymiş dertleri. Ecem'i daha tanımadan sevdim ama, canım benim ya :)  Neyse. Duydum ki geçen çarşamba Hattat Rakım'a gitmiş bu üçlü, oradan da derneğe geçip çocuklarla tanışmışlar. Kendilerine Özlem ve Aysun Abla da eşlik etmiş.  Oturup benim hakkımda konuşmuşlar. Hattat Rakım'ın müdürü Kadir Bey'den, benim de okulda olabilmem, bünyemdeki etkinlikleri gerçekleştirebilmem için izin almışlar. Hatta ve hatta müdür bey o kadar yardımcı olmuş ki, müdürün de önerisiyle daha fazla çocuğa ulaşmak için sıvamışlar kollarını. Haftanın bir günü okulda, bir günü de dernekte etkinlik yapmak ve iki ayın sonunda da bu etkinliklerin çıktılarını sergilemek için sözleşmişler sonra. Nasılını fotoğraflarla anlatacağım sana zaman içerisinde.

Okuldan çıkıp derneğe gitmiş sonra bizimkiler. Özlem ve Aysun Abla ile beni biraz daha çekiştirdikten sonra çocuklar gelmiş. Tanışmışlar, birlikte ödev yapıp resim çizmişler. Ülkü, Seyit, Sudenaz, Yağmur, Zafer, Emrah, Yasin.. Daha da var aslında ama 10 Mart'a saklıyorlar sanırım söyleyeceklerini.

Dernekten çıkıp 6 Mart'ta tekrar görüşmek üzere ayrılmışlar Özlem ve Aysun Abla'dan. Çok ucuz fiyata döner yenebilen bir yere gitmişler, WC arızalıymış ama. Sıkıntı olmuş. Ya da neyse ayrıntıya girmemek en iyisi sevgilim günlük. Orada bir müddet takılıp, haftasonu çocuklarla ne tarz etkinlikler yapabileceklerini düşüneceklerine dair sözler vermişler birbirlerine. Beni tamamlayacak olan yeni gönüllülere de ihtiyaçları varmış bu arada, onlardan da bahsetmişler az çok. Bu gönüllülerin kimlerden oluşacağını kendileri de bilemiyor henüz, onu da bekleyip göreceğiz sanırım. Ya o bu değil de, Ecem yaa, canım benim. Bu salı tekrar toplanacaklarmış, merak ediyorum açıkçası ne konuşacaklar yine benimle ilgili. Şaşkalozlar :) Şaşkoloz demişken Ecem seni orada burada yayınlamak, ele güne duyurmak istemiş sevgilim günlük, Yusuf kankuşuna yayınlayalım demiş, Yusuf da Ecem kankuşunun proje bütçesini yayınlamak-duyurmak istediğini düşünmüş, az biraz çekimser davranmış falan. Şimdi anlatınca komik olmadı ama onlar kendi kendilerine pek gülmüşler.

Bu arada sen tüm bunları nereden bildiğimi sorabilirsin sevgilim günlük, belki de sormazsın. Ben söylemeye çok meraklıyım sanırım. Kafaya konulan espriyi her şart, her koşulda yapmaya hazır olmak gibi bir şey bu. Her neyse, içeriden adamlarım var işte canım, şşş.

Sana veda ediyorum şimdilik. Al "bunu" dinle ben yokken :) Derneğe gelen çocuklardan güzeller güzeli Nazar'a ithafen yazılmış bir vakit. Ne tatlı değil mi sevgilim günlük? Fotoğrafta da Ülkü, Baran ve Emrah var. Afacanlar.

Hadi öpüyorum şimdilik. Dersler falan işte. Muck.